ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΧΤΟ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

 

 

Ακαδημ. Έτος 2000 - 2001

 

 

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΚΠ 81

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΙ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 

 

 

 

ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΗΣ ΜΠΕΓΕΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ

 

Συντονιστής καθηγητής : Λέανδρος Περιβολαρόπουλος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ 2000

 

ΘΕΜΑ

1. Να επισημάνετε και να αναλύσετε τις ομοιότητες και τις διαφορές ενός τριτοβάθμιου ιδρύματος ανοικτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όπως είναι το ΕΑΠ, σε σχέση με κάποιο άλλο Ελληνικό τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

2. Να αναγνωρίσετε τις εκπαιδευτικές ανάγκες του χώρου εργασίας σας ή της ειδικότητάς σας, οι οποίες δεν καλύπτονται ή καλύπτονται ελλιπώς από τους παραδοσιακούς - συμβατικούς τρόπους εκπαίδευσης και να διερευνείστε πώς αυτές οι ανάγκες μπορούν να καλυφθούν από ένα ίδρυμα ανοικτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Λέξεις κλειδιά :

Εκπαίδευση, Ανοιχτή εκπαίδευση, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση, Τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα, Παραδοσιακός-συμβατικός τρόπος εκπαίδευσης, Ίδρυμα ανοιχτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Περίληψη

Η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη αναγκάζει τον σύγχρονο άνθρωπο σε δια βίου εκπαίδευση και επιμόρφωση σε θέματα που έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο της εργασίας του. Τα ανοιχτά συστήματα εκπαίδευσης με χρήση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης έρχονται να προσφέρουν την πλέον ιδανική λύση για την διαρκή εκπαίδευση των ενδιαφερομένων όλου του κόσμου. Στην Ελλάδα, με αρκετή χρονική καθυστέρηση, ξεκίνησε μια αξιόλογη προσπάθεια εφαρμογής της εκπαίδευσης αυτής από την Τριτοβάθμια εκπαίδευση με την ίδρυση και έναρξη λειτουργίας του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου .

Στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση γίνεται αγώνας να ξεκινήσει για όλα τα σχολεία ενδοσχολική εξ αποστάσεως επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς και το διοικητικό προσωπικό των σχολείων και ανοιχτή εξ αποστάσεως εκπαίδευση για τους μαθητές. Στα επόμενα χρόνια στοχεύεται η γενίκευσή της σε όλα τα σχολεία με πρωταρχικό σκοπό την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση όλων των καθηγητών σε θέματα άμεσης εφαρμογής στην εκπαιδευτική πράξη (χρήση υπολογιστών, διδασκαλία, αξιολόγηση μαθητών, αξιολόγηση διδακτικού έργου), την μεταπτυχιακή εκπαίδευση των καθηγητών Πληροφορικής στο αντικείμενο εργασίας τους και την χρήση του υπολογιστή και των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία όλων των μαθημάτων του σχολείου.

 

 

 

 

 

 

 

 

Εισαγωγή

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την μεγάλη ταχύτητα εξέλιξης αλλά και την τεράστια πρόοδο σε θέματα Πληροφορικής , τηλεπικοινωνιών και χρήσης οπτικοακουστικών μέσων. Ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται να ζήσει στην Κοινωνία της Πληροφορίας στην οποία η Επαγγελματική του εξέλιξη θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες. Το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης με τη μορφή που έχει αυτή τη στιγμή δε μπορεί να ικανοποιήσει τις νέες απαιτήσεις γι' αυτό και απαιτείται η αναδιαμόρφωσή του.

Η αναδιαμόρφωση αυτή σε πολλές χώρες της γης συνέβη στο κρίσιμο διάστημα 1970 ως 1985 στο οποίο ξεκίνησε η λειτουργία φορέων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίοι χρησιμοποίησαν την ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Δυστυχώς στην χώρα μας οι εκπαιδευτικές αλλαγές άργησαν να γίνουν. Από το έτος 1997 έχουν ξεκινήσει δειλά κάποιες αξιόλογες προσπάθειες ανανέωσης και προσαρμογής του εκπαιδευτικού μας συστήματος στις απαιτήσεις των καιρών μας. Από το έτος 1999, δηλαδή με χρονική καθυστέρηση 30 περίπου χρόνια, ξεκίνησε η λειτουργία του πρώτου Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου που έρχεται να προσφέρει για πρώτη φορά στην Ελλάδα Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Ποια είναι όμως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δύο συστημάτων εκπαίδευσης που παρέχονται από τα Ελληνικά Τριτοβάθμια Ιδρύματα και ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο τύπων Πανεπιστημίου που αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα;

1. Το Παραδοσιακό Σύστημα Εκπαίδευσης

Το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης προσφέρει δυνατότητες μόρφωσης σε νέους που διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα. Η επιλογή των υποψηφίων φοιτητών γίνεται με εξετάσεις σε όλη την ύλη που έχει διδαχθεί στις δύο τελευταίες τάξεις του Ενιαίου Λυκείου. Αποκλείει τη μόρφωση στους νέους των οποίων οι δυνατότητες στις εισαγωγικές εξετάσεις κρίνονται ανεπαρκείς για να αντεπεξέλθουν των δυσκολιών της εκπαίδευσης σε ένα Τριτοβάθμιο Ίδρυμα. Επομένως το σύστημα αυτό παρουσιάζει αδυναμία να μορφώσει όλους τους ενδιαφερόμενους για Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Επίσης καλύπτει στενό φάσμα ηλικιών διότι λόγω των συνθηκών επιλογής φοιτητών οι συνηθισμένοι φοιτητές έχουν ηλικία μεταξύ 18 και 35 χρόνων. Οι λόγοι είναι απλοί. Η υποχρέωση του μελλοντικού φοιτητή να λάβει μέρος σε εισαγωγικές εξετάσεις καθώς και η υποχρέωση της φυσικής παρουσίας του φοιτητή στην αίθουσα διδασκαλίας μετά την επιτυχή έκβαση των εξετάσεων, αναγκάζουν τους εργαζόμενους και με πολλές υποχρεώσεις ενδιαφερόμενους, να παύουν να ελπίζουν για σπουδές στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Βασική αδυναμία του συστήματος είναι ότι άτομα που έκαναν λάθος επιλογή αντικειμένου σποδών ή που ανακάλυψαν στην πορεία εκπαίδευσής τους ότι δεν τους ταιριάζει η επιλογή που είχαν κάνει δεν μπορούν να την τροποποιήσουν. Έτσι πολλές φορές αναγκάζεται κάποιος φοιτητής να ολοκληρώσει τις σπουδές του σε αντικείμενο που δεν τον ενθουσιάζει ιδιαίτερα ή εγκαταλείπει τις σπουδές του χωρίς διάθεση να επιστρέψει σε αυτές αργότερα. Με αυτή την τακτική το διάβασμα, οι οικονομικές θυσίες και το άγχος, με το οποίο τόσο πολύ επιβαρύνθηκαν τα άτομα αυτά στις εισαγωγικές εξετάσεις και στις εξετάσεις εντός του Ιδρύματος, ξεχνιούνται και η τόσο πολυπόθητη θέση στο Ίδρυμα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εγκαταλείπεται. Μερική ολοκλήρωση των σπουδών τους δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει επίσημη βεβαίωση ότι επιτυχώς κάλυψαν μέρος των συγκεκριμένων σπουδών. Έτσι πολύτιμος χρόνος των ανθρώπων αυτών, που μπορεί να είναι και αρκετά χρόνια από τη ζωή τους, ιδιαίτερα σημαντικός για την μελλοντική τους ζωή και την Επαγγελματική τους σταδιοδρομία, χάνεται. Υπάρχουν δυστυχώς πολλά παραδείγματα φοιτητών που δεν μπόρεσαν για πολλά χρόνια να κατασταλάξουν με τι θα ασχοληθούν στη συνέχεια στη ζωή τους, μετά την εγκατάλειψη των σπουδών τους. Έχουμε όμως και τους πτυχιούχους διαφόρων τμημάτων των Τριτοβαθμίων Ιδρυμάτων που είναι άνεργοι ή ασχολούνται με αντικείμενα εντελώς διαφορετικά με το θέμα το οποίο σπούδασαν για αρκετά χρόνια.

Τέλος από το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης υπάρχει αδυναμία προσφοράς αυτοτελών μορφωτικών κύκλων, σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο, οι οποίοι θα οδηγούν σε διάφορους ακαδημαϊκούς τίτλους. Δηλαδή υπάρχει αδυναμία στην παροχή μικρής ίσως σε διάρκεια εκπαίδευσης διαφόρων ατόμων όπως φοιτητών, εκπαιδευτικών, υπαλλήλων οργανισμών του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, ελευθέρων Επαγγελματιών , σε εξειδικευμένα θέματα. Έχουμε επομένως επιστήμονες οι οποίοι δηλώνουν ανειδίκευτοι επιστήμονες και ζητούν μεταπτυχιακή επιμόρφωση σε μοντέρνα θέματα που έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο της εργασία τους, απόφοιτους Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που ζητούν εξειδίκευση σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας οι οποίοι δεν βρίσκουν ανταπόκριση και είτε είναι ανεκπαίδευτοι Επαγγελματίες είτε αγωνίζονται μόνοι τους να καλύψουν τα κενά στην εκπαίδευσή τους.

  1. Η Ανοιχτή και εξ' αποστάσεως εκπαίδευση

Τις αδυναμίες του παραδοσιακού συστήματος εκπαίδευσης , έρχεται να καλύψει η Ανοιχτή Εκπαίδευση. Σε μία νέα χιλιετία που τα πάντα είναι μεταβλητά και ρευστά , πολύ περισσότερο η γνώση, η Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση έρχεται ως μάνα εξ΄ουρανού για το προβληματισμένο και διαρκώς ανήσυχο σύγχρονο άτομο.

Η δημιουργία εκπαιδευτικών ευκαιριών από τη μια και η διασφάλιση της πρόσβασης από την άλλη συγκροτούν τον φιλοσοφικό πυρήνα των ανοιχτών συστημάτων εκπαίδευσης. Ο Davies(1977) υποστηρίζει ότι ο ουσιαστικός στόχος της ανοιχτής παιδείας ή κάποιου ανοιχτού συστήματος εκπαίδευσης, είναι να αυξήσει τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες για αυτούς που είχαν εξαιρεθεί από το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης για κάποιους λόγους.

Ο όρος "Ανοιχτή Εκπαίδευση" χαρακτηρίζει μια φιλοσοφία ενώ ο όρος "Εκπαίδευση από απόσταση" μια μέθοδο. Στο αρχικό στάδιο εφαρμογής τής ανοιχτής εκπαίδευσης έρχεται το Πανεπιστήμιο να προσφέρει τέτοια εκπαίδευση ως ο καταλληλότερος χώρος για κάτι τέτοιο λόγω της ωριμότητας των σπουδαστών του και της μεγάλης ευχέρειάς τους στη χρήση των υπολογιστών.

Αυτή τη στιγμή λειτουργούν δύο κατηγορίες ανοιχτών πανεπιστημίων:

  1. Τα Ανοιχτά Πανεπιστήμια που προσφέρουν αποκλειστικά εξ αποστάσεως εκπαίδευση δηλαδή δεν θέτουν γεωγραφικά όρια στην επιλογή των φοιτητών τους και έχει έτσι δυνατότητα ο κάθε ενδιαφερόμενος να σπουδάσει χωρίς να εγκατασταθεί στην έδρα του Πανεπιστημίου δηλαδή πραγματοποιεί σπουδές από το σπίτι του. Η ηλικία των υποψήφιων φοιτητών είναι σίγουρα μέσα σε μεγαλύτερα όρια ( συνήθως από 18 έως και 45 χρόνων). Η ζήτηση για μόρφωση ανταποκρίνεται πλήρως στην προσφορά.

  2. Τα Υβριδικά Πανεπιστήμια τα οποία είναι παραδοσιακά Πανεπιστήμια που προσφέρουν δύο μορφές εκπαίδευσης, την κλασική και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Έτσι διαθέτουν δύο κατηγορίες φοιτητών . Η πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που παρακολουθούν τα μαθήματα του Παραδοσιακού Πανεπιστημίου διαμένοντας στο χώρο λειτουργίας του και εκπληρώνοντας όλες τις υποχρεώσεις τους προς το Ίδρυμα. Η άλλη κατηγορία είναι οι φοιτητές που σπουδάζουν ενώ βρίσκονται μακριά από τον χώρο και τις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου.

Και οι δύο κατηγορίες Πανεπιστημίων προσφέρουν Ανοιχτή εκπαίδευση με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τα οποία εκθέτονται και αναπτύσσονται στην συνέχεια.

Στην Ανοιχτή Τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν απαιτείται η φυσική παρουσία του φοιτητή στις αίθουσες διδασκαλίας. Έτσι ελευθερώνεται ο φοιτητής ως προς τον χώρο και τον χρόνο της εκπαίδευσής του. Δηλαδή έχει την δυνατότητα να προγραμματίσει τον χρόνο , το ρυθμό και το περιβάλλον εκπαίδευσής του με βάση το χρόνο του και την υπόλοιπη ζωή του. Επίσης δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που ζουν σε παραμεθόριες ή ιδιαίτερα απομακρυσμένες από τα αστικά κέντρα περιοχές, να αυτομορφωθούν και να βελτιώσουν έτσι το επίπεδο μόρφωσής τους. Δεν χρειάζεται επομένως κάποιος να εγκαταλείψει τίποτα από τα αντικείμενα ενδιαφέροντός του παρά μόνο να οργανώσει σωστά τη ζωή του με υπευθυνότητα, πειθαρχία και αυτό-έλεγχο.

Η εκπαίδευσή του είναι εξ' Αποστάσεως Εκπαίδευση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι απομακρυσμένος από τον φορέα που του παρέχει εκπαίδευση και απομονωμένος από τον καθηγητή του και τους συμφοιτητές του. Η "μελέτη από απόσταση" σημαίνει ότι ο φοιτητής εκπαιδεύεται και μαθαίνει βασιζόμενος πρώτα απ' όλα σε ένα ειδικά, παιδαγωγικά σχεδιασμένο μαθησιακό υλικό και ακόμα στην επικοινωνία του με τον καθηγητή. Χρησιμοποιώντας αυτή την μέθοδο διδασκαλίας μειώνεται σημαντικά το κόστος εκπαίδευσης και για τον φοιτητή αλλά και για το Πανεπιστήμιο που προσφέρει τις σπουδές . Ο φοιτητής δεν υποχρεώνεται σε μετακινήσεις από την πόλη του ή το χωριό του, ενώ για το Πανεπιστήμιο δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των φοιτητών του, αφού πρώτον δεν δεσμεύεται να διατηρεί κατάλληλες κτιριακές εγκαταστάσεις για την διαμονή και την εκπαίδευση των φοιτητών του και δεύτερον δεν χρειάζεται διδακτικό προσωπικό πλήρους απασχόλησης για να καλυφθούν οι διδακτικές ανάγκες του. Επίσης και το Πανεπιστήμιο έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη λόγω μεγάλης αύξησης του αριθμού των φοιτητών του χωρίς πολλά έξοδα για την υλικοτεχνική υποδομή που απαιτείται για την λειτουργία του.

Σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών απαιτείται να υπάρχει το κατάλληλα σχεδιασμένο υλικό και η εμψύχωση και υποστήριξη του φοιτητή από τον καθηγητή του. Αξιοποιούνται οι νέες τεχνολογίες και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τόσο για την παρουσίαση του εκπαιδευτικού υλικού, όσο και για ορισμένες μορφές επικοινωνίας μεταξύ του εκπαιδευόμενου και του εκπαιδευτή (ενδεικτικά αναφέρονται το ραδιόφωνο, οι κασέτες ήχου, το video, τα CD-ROM, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το Internet).Όταν βέβαια οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται είναι πραγματικού χρόνου (όπως οι τηλεδιασκέψεις) έχουμε δέσμευση στον χρόνο στον οποίο γίνεται η παρακολούθηση παράδοσης από τον φοιτητή.

Το κόστος που επιβαρύνει τον φοιτητή για την πραγματοποίηση των σπουδών του είναι οι δαπάνες για την απόκτηση του έντυπου υλικού και του οποιουδήποτε λοιπού υλικού συνοδεύει το πρόγραμμα σπουδών της αρεσκείας του. Χρηματικό ποσό που σίγουρα είναι το μισό από αυτό που θα δαπανούσε αν παρακολουθούσε τμήμα Παραδοσιακού Ιδρύματος.

Η ανοιχτή παιδεία απευθύνεται σε ένα πολύ μεγάλο πλήθος ανθρώπων μιας και η επιλογή των υποψηφίων δεν γίνεται μέσω κάποιων εξετάσεων και συνήθως δεν απαιτούνται κάποια τυπικά προσόντα ή δίπλωμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Έτσι απευθύνεται σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, οποιουδήποτε φύλου, χρώματος, εθνικότητας, θρησκεύματος και όλων των επιπέδων μόρφωσης.

Τα ανοιχτά Ιδρύματα εκπαίδευσης καλύπτουν όλα τα επίπεδα σπουδών από προπτυχιακή επιμόρφωση ως το διδακτορικό δίπλωμα και προσφέρουν αυτοτελείς μορφωτικούς κύκλους σπουδών , τις Θεματικές Ενότητες, με μικρή σχετικά διάρκεια. Τα προγράμματα σπουδών διαμορφώνονται με βάση το Αρθρωτό σύστημα δηλαδή κάθε φοιτητής δημιουργεί συνδυασμούς των θεματικών ενοτήτων που τον ενδιαφέρουν και που προσφέρονται από το Ίδρυμα. Η δυνατότητα του φοιτητή να δημιουργεί συνδυασμούς Θεματικών ενοτήτων της αρεσκείας του και να επιλέγει το επίπεδο των σπουδών του, ανάλογα με τον αριθμό των Θεματικών ενοτήτων ,να χρησιμοποιεί δηλαδή το Αρθρωτό σύστημα, συνιστούν την ελευθερία του φοιτητή στη διαμόρφωση της μορφωτικής του φυσιογνωμίας και αποτελούν μαζί με την εξ αποστάσεως Εκπαίδευση την βάση λειτουργίας των Ανοιχτών Συστημάτων Εκπαίδευσης.

Συμπερασματικά ένα Ανοιχτό και εξ αποστάσεως σύστημα εκπαίδευσης έχει τα εξής χαρακτηριστικά :

3. Συγκρίνοντας

το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

με ένα Ελληνικό Τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό Ίδρυμα.

Η Ανοιχτή εκπαίδευση στον ελληνικό χώρο αποτελεί αναγκαιότητα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών εξελίξεων. Οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας Ανοιχτού Πανεπιστημίου ξεκίνησαν το 1992 με την ίδρυση του ΕΑΠ (Νόμος 2083/92 Άρθρο 27). Το 1995 γίνεται τροποποίηση του ιδρυτικού άρθρου και στις 24/12/1997 δημοσιεύεται ο νόμος λειτουργίας του ΕΑΠ. Άρα το ΕΑΠ είναι δημόσιο Πανεπιστήμιο, αναγνωρισμένο από το κράτος και πλήρως ισότιμο με τα άλλα ελληνικά Πανεπιστήμια.

Εκτός από το ΕΑΠ στον Ελλαδικό χώρο έχει ξεκινήσει προσπάθειες και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την προσφορά εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Βέβαια προσφέρει παράλληλα και την παραδοσιακή εκπαίδευση και επομένως λειτουργεί ως υβριδικό Πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα επικρατεί αυτή την στιγμή η παραδοσιακή εκπαίδευση.

Το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) παρέχει ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση ενώ την παραδοσιακή ή συμβατική εκπαίδευση παρέχει ένα κλασικό παραδοσιακό Τριτοβάθμιο Ίδρυμα. Έχουμε επομένως δύο μορφές εκπαίδευσης με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η καθεμιά. Η πρώτη εντελώς καινούργια για τα ελληνικά δεδομένα αλλά πολύ γνωστή σε άλλες χώρες , η δεύτερη γνωστή σε όλους αλλά που λίγοι συγκριτικά με αυτούς που το επιθυμούν, έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν.

Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές ενός ιδρύματος όπως το ΕΑΠ με ένα Ελληνικό Τριτοβάθμιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα; Υπάρχουν πραγματικές διαφορές στον τρόπο λειτουργίας τους ή τελικά μοιάζουν κατά πολύ; Θα γίνει η σύγκρισή τους ως προς την αποστολή, τη φυσιογνωμία, τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας τους.

Η αποστολή ενός κλασικού Πανεπιστημίου είναι η προώθηση της γνώσης και της έρευνας στο θέμα με το οποίο ασχολείται κάθε ξεχωριστό τμήμα του. Επίσης είναι η δημιουργία επιστημόνων ικανών να εκπαιδεύσουν άλλους στο συγκεκριμένο θέμα και στο να διεξάγουν έρευνα με συγκεκριμένο και εξειδικευμένο αντικείμενο. Παρέχει προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση και σε κάποια τμήματά του μεταπτυχιακή επιμόρφωση. Η μέθοδος διδασκαλίας είναι η κλασική δηλαδή απαιτείται, στην πλειοψηφία των μαθημάτων, η φυσική παρουσία του φοιτητή στην αίθουσα διδασκαλίας και η συμμετοχή του σε εργασίες και γραπτές εξετάσεις στις οποίες θα επιτύχει με βάση την κλίμακα βαθμολογίας του εκάστοτε Πανεπιστημίου, στην Ελλάδα εάν λάβει βαθμό μεταξύ του 5 και του 10 συμπεριλαμβανομένων και των δύο αυτών βαθμών. Στα προπτυχιακά τμήματα σπουδών παρέχονται συγγράμματα του Πανεπιστημίου ή σημειώσεις των καθηγητών δωρεάν και δίνεται και επιπλέον βιβλιογραφία για περαιτέρω βοήθεια στον φοιτητή. Στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών παρέχονται βιβλία ή σημειώσεις καθώς επίσης απαιτείται η αγορά αρκετών βιβλίων για να μπορέσει κάποιος επιτυχώς να καλύψει το αντικείμενο μελέτης του.

Ένα ανοικτό Πανεπιστήμιο όπως το ΕΑΠ έχει την ίδια αποστολή με το κλασικό Πανεπιστήμιο , όμως έχει τα χαρακτηριστικά ενός Ανοιχτού και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ιδρύματος. Μπορούμε να καταγράψουμε τα παρακάτω χαρακτηριστικά που συνιστούν την αποστολή και καθορίζουν δυναμικά την φυσιογνωμία του ΕΑΠ. Αυτά είναι :

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι σκοπός και των δύο Ιδρυμάτων είναι η προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση με συγκεκριμένο αντικείμενο, ατόμων που έχουν την ικανότητα και την διάθεση για σπουδές . Σε αυτό που διαφέρουν είναι τα άτομα στα οποία απευθύνονται , η μέθοδος που χρησιμοποιούν για την παροχή γνώσεων και το εκπαιδευτικό υλικό.

Η φυσιογνωμία του ΕΑΠ καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά της αποστολής του καθώς επίσης και από την υιοθέτηση του αρθρωτού συστήματος. Βασική λειτουργική μονάδα είναι η Θεματική Ενότητα, η οποία καλύπτει ένα διακεκριμένο γνωστικό αντικείμενο σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο. Την διδασκαλία μιας θεματικής ενότητας συντονίζει ένα μέλος του Διδακτικού προσωπικού του ΕΑΠ ή ένα μέλος από το συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό προσωπικό του ΕΑΠ και την πραγματοποιεί η Ομάδα Διδακτικού Προσωπικού που ανήκουν στο Συνεργαζόμενο Προσωπικό.

Οι θεματικές ενότητες συγκροτούν προγράμματα σπουδών που παρέχονται από τις τέσσερις σχολές του Ιδρύματος :

    1. Ανθρωπιστικών σπουδών,

    2. Κοινωνικών επιστημών,

    3. Θετικών επιστημών και Τεχνολογίας,

    4. Εφαρμοσμένων Τεχνών.

Τα κλασικά Πανεπιστήμια έχουν το σύστημα των τμημάτων δηλαδή κάθε αντικείμενο αποτελεί θέμα ενός τμήματος όπως τμήμα Μαθηματικών, τμήμα Φυσικής κλπ. Οι φοιτητές των τμημάτων για την απόκτηση πτυχίου υποχρεούνται να παρακολουθήσουν το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών. Σύμφωνα με αυτό ο φοιτητής ολοκληρώνει τις σπουδές του στο τμήμα μετά από 8 εξάμηνα σπουδών το ελάχιστο. Στη διάρκεια των εξαμήνων αυτών παρακολουθεί και εξετάζεται στα εξαμηνιαία μαθήματα. Αυτά διακρίνονται σε υποχρεωτικά στα οποία οφείλουν όλοι να εξεταστούν επιτυχώς και τα κατ' επιλογήν μαθήματα από τα οποία επιλέγει κάποιος συγκεκριμένο πλήθος. Τα τμήματα συγκροτούν τις Σχολές. Η παρουσία των Σχολών είναι τυπική αφού κάθε τμήμα είναι αυτοδιοικούμενο, με ανεξάρτητο πρόγραμμα σπουδών ,δικό της Διδακτικό Επιστημονικό Προσωπικό και Πρόεδρο . Κάθε τμήμα συγκροτείται από τους τομείς μαθημάτων με διαφορετικό χώρο δράσης ο καθένας αλλά με κοινό τους στόχο την εκπαίδευση στο αντικείμενο του τμήματος που εντάσσονται. Οι Πρόεδροι των τμημάτων συγκροτούν την Σύγκλητο του Πανεπιστημίου της οποίας προεδρεύει ο Πρύτανης του εκάστοτε Πανεπιστημίου. Οι Σχολές του Πανεπιστημίου είναι :

    1. Η Θεολογική Σχολή

    2. Η Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών επιστημών

    3. Η Ιατρική Σχολή

    4. Ανεξάρτητα Τμήματα Επιστημών υγείας

    5. Η Φιλοσοφική σχολή

    6. Η Σχολή Θετικών επιστημών

    7. Ανεξάρτητα Τμήματα.

Τα Παραδοσιακά Πανεπιστήμια παρέχουν πτυχία , μεταπτυχιακούς τίτλους ειδίκευσης και διδακτορικά διπλώματα εφόσον έχουν ολοκληρωθεί πλήρως τα προγράμματα σπουδών. Αντίθετα το ΕΑΠ εκτός των προηγουμένων τίτλων παρέχει πιστοποιητικά προπτυχιακής και μεταπτυχιακής επιμόρφωσης, τα οποία αντιστοιχούν σε προγράμματα με λιγότερες θεματικές ενότητες από εκείνες που απαιτεί το πρόγραμμα σπουδών ή πιστοποιητικά παρακολούθησης όταν ο φοιτητής παρακολουθήσει επιτυχώς έστω και μία θεματική ενότητα.

Επίσης η επιλογή στο ΕΑΠ γίνεται χωρίς εξετάσεις, με κλήρωση ή επιλογή όλων των υποψηφίων φοιτητών, με μόνη υποχρέωση του φοιτητή να καλύψει τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς το Πανεπιστήμιο για να του εξασφαλιστεί το υλικό με βάση το οποίο θα κάνει την μελέτη του.

Η δομή του ΕΑΠ περιλαμβάνει τρία υποσυστήματα: το Ακαδημαϊκό Υποσύστημα, το διοικητικό Υποσύστημα και το τρίτο δομικό υποσύστημα που αποτελείται από το Εργαστήριο Εκπαιδευτικού Υλικού και Εκπαιδευτικής Μεθοδολογίας και τη Μονάδα Εσωτερικής Αξιολόγησης.

Το ακαδημαϊκό υποσύστημα αποτελείται από τις 4 Σχολές του ΕΑΠ και τις αντίστοιχες Κοσμητείες. Κάθε Σχολή έχει έναν αριθμό προγραμμάτων σπουδών που προκύπτουν από τον συνδυασμό των Θεματικών Ενοτήτων της Σχολής. Οι Κοσμητείες είναι οι συνελεύσεις των μελών διδακτικού προσωπικού που διοικούνται από τον αντίστοιχο Κοσμήτορα. Ο Κοσμήτορας είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού της αντίστοιχης σχολής. Τα καθήκοντά του, σε περίπτωση αδυναμίας του, τα εκτελεί ο Αναπληρωτής Κοσμήτορας.

Το ανώτατο όργανο διοίκησης του ΕΑΠ είναι η Σύγκλητος. Αποτελείται από τον Πρύτανη, τον Αντιπρύτανη, τους Κοσμήτορες, ένα μέλος του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού κάθε Σχολής και από το διευθυντή του Εργαστηρίου Εκπαιδευτικού υλικού και Εκπαιδευτικής Μεθοδολογίας.

Το διοικητικό υποσύστημα αποτελείται από τη διεύθυνση Διοικητικών υπηρεσιών, τους Προϊσταμένους των διοικητικών υπηρεσιών, το Μητρώο φοιτητών, τα τμήματα Εκπαίδευσης, Προσωπικού, Οικονομικών υποθέσεων, Εγκαταστάσεων, Βιβλιοθήκης, Ακαδημαϊκών οργάνων, διαχείρισης ειδικού λογαριασμού, Δημοσίων και Διεθνών σχέσεων. Το σύστημα αυτό αναλαμβάνει την εγγραφή των φοιτητών, την πραγματοποίηση των οικονομικών υποχρεώσεων των φοιτητών, την συγκέντρωση και αποστολή του εκπαιδευτικού υλικού, την διαχείριση της βιβλιοθήκης, την τήρηση αρχείων με τα στοιχεία και τα αποτελέσματα των εξετάσεων για τους φοιτητές, την τήρηση αρχείου καθηγητών με τα πλήρη στοιχεία τους και τις οικονομικές υποχρεώσεις του Πανεπιστημίου απέναντί τους, τη μέριμνα για τις κτιριακές εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου.

Εντελώς αντίστοιχα υποσυστήματα ,προσαρμοσμένα στις τρέχουσες ανάγκες του εκάστοτε Ιδρύματος, διαθέτει και ένα κλασικό Πανεπιστήμιο. Αυτό όμως που αποτελεί αποκλειστικότητα του ΕΑΠ είναι το Εργαστήριο εκπαιδευτικού υλικού και εκπαιδευτικής μεθοδολογίας , όπως και η Μονάδα Εσωτερικής Αξιολόγησης.

Το Εργαστήριο εκπαιδευτικού υλικού και εκπαιδευτικής μεθοδολογίας δημιουργεί με χρήση των νέων τεχνολογιών και των οπτικοακουστικών μέσων κατάλληλο και ενδιαφέρον εκπαιδευτικό υλικό που βοηθούν το φοιτητή στην μελέτη του και στην αυτό-μόρφωσή του. Η ανάπτυξη και η παραγωγή του ειδικού εκπαιδευτικού υλικού γίνεται από έναν ειδικό στην εκπαίδευση από απόσταση σε συνεργασία με μια ομάδα ακαδημαϊκών υπευθύνων. Η Μονάδα εσωτερικής αξιολόγησης υποστηρίζει το εκπαιδευτικό έργο και αξιολογεί τις διαδικασίες της διδασκαλίας, μάθησης, χρήσης και λειτουργίας του εκπαιδευτικού υλικού. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα υπάρχει σε Πανεπιστήμιο Εργαστήριο εκπαιδευτικού υλικού το οποίο εκδίδει έντυπο υλικό, κασέτες και ταινίες video για το τόσο ευρύ φάσμα θεμάτων. Επίσης η αυτοαξιολόγηση και αυτοκριτική του ιδίου του συστήματος για τον εαυτό του είναι πράγματι πρωτοποριακή κίνηση και σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα.

4. Πώς μπορεί ένα Ίδρυμα ανοιχτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε θέματα εκπαίδευσης του προσωπικού και των μαθητών ενός δημόσιου σχολείου Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Ο χώρος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αποτελεί έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο και σημαντικό χώρο. Η ηλικία των μαθητών από τη μία πλευρά και η καθοριστική σημασία των ετών στο σχολείο για την υπόλοιπη ζωή των παιδιών από την άλλη, διαμορφώνουν το χαρακτήρα της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Δραστήριοι, με πολλή δίψα για μάθηση, ενεργητικοί και ριψοκίνδυνοι σε όλες τις στιγμές της ζωή τους εμφανίζονται οι μαθητές των σχολείων μας. Βομβαρδισμένοι με χιλιάδες νέα, ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά επιτεύγματα της τεχνολογίας στέκουν πολλές φορές άφωνοι χωρίς να ξέρουν με τι να πρωτοασχοληθούν. Κουρασμένοι άλλες φορές από τον βομβαρδισμό των γνώσεων αντιδρούν και διαμαρτύρονται . Οι καθηγητές τους από την άλλη πλευρά προσπαθούν να τους ηρεμούν και με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο ο καθένας, να τους προσφέρουν γνώσεις αλλά και να τους βοηθούν να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους.

Το σχολείο είναι χώρος εκπαίδευσης των μαθητών. Εκεί πρέπει να δοθούν τα εφόδια στο μαθητή για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αργότερα τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αλλά και να μπορέσει με την συμπαράσταση της οικογένειάς του και των δασκάλων του να διαμορφώσει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του μαθητή έχει ο δάσκαλός του. Ένας σωστός δάσκαλος πρέπει να έχει ήθος, συνέπεια στις υποχρεώσεις του, σοβαρότητα. Πρέπει να είναι επιστημονικά καταξιωμένο άτομο και να ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις σε όλα τα θέματα που αφορούν την ζωή , την επιστήμη του, τον άνθρωπο. Πρέπει να μάθει τον μαθητή πώς να μαθαίνει και όχι να είναι μόνο φορέας γνώσεων, να τον μαθαίνει να αγαπά τη μάθηση. Πρέπει να βοηθά το μαθητή να αποκτά αυτοπεποίθηση και να δρα δημιουργικά.

Δύσκολο, απαιτητικό και πολύπλευρο επομένως το έργο του δασκάλου. Για να μπορέσει ο σύγχρονος δάσκαλος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του είναι αναγκαία η διαρκής επιμόρφωση του που πρέπει να γίνεται σε θέματα Παιδαγωγικών και ψυχολογίας των μαθητών, σε θέματα που αφορούν το αντικείμενο της ειδικότητάς του και σε θέματα Πληροφορικής. Ο χρόνος που πρέπει να πραγματοποιείται η μετεκπαίδευσή του θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μην παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία του σχολείου. Η εκπαίδευσή του πρέπει να είναι εισαγωγική για δασκάλους που πρωτοδιορίζονται και στην συνέχεια σε σύντομα χρονικά διαστήματα να επαναλαμβάνεται για θέματα σύγχρονα και επίκαιρα .

Το Παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης καλύπτει μερικώς την επιμόρφωση του σε θέματα χειρισμού υπολογιστών και θέματα που αφορούν την ειδικότητά του. Δυστυχώς δεν καλύπτει καθόλου θέματα Παιδαγωγικών και Ψυχολογίας. Επομένως η εύρεση μηχανισμών δια βίου επιμόρφωσης και καθημερινής υποστήριξης των εκπαιδευτικών είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Βέβαια οι νέοι που ολοκληρώνουν τώρα τις σπουδές στα Πανεπιστήμια και προορίζονται για δάσκαλοι στα σχολεία λαμβάνουν τις προαναφερόμενες γνώσεις αλλά επειδή σίγουρα θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να διοριστούν στην δημόσια εκπαίδευση , αρκετά από αυτά που γνωρίζουν θα έχουν μεταβληθεί και εξελιχθεί.

Πώς μπορεί όμως να γίνει αυτό σε όλη την Ελλάδα σε τακτικά διαστήματα, εφ όρου ζωής, για όλες τις ειδικότητες των εκπαιδευτικών και με γνώμονα της ιδιαιτερότητες κάθε σχολείου; Εδώ έρχεται να δώσει τη λύση ένα ίδρυμα ανοικτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που θα αναλάβει να οργανώσει ενδοϋπηρεσιακή, ενδοσχολική και εξ αποστάσεως επιμόρφωση. Η ενδοϋπηρεσιακή-ενδοσχολική επιμόρφωση θα εξασφαλίσει την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας του σχολείου αφού το καθηγητικό προσωπικό θα εξακολουθήσει να εργάζεται κανονικά στο σχολείο και θα παρακολουθεί εκτός των ωρών διδασκαλίας τα μαθήματα επιμόρφωσης. Εξ αποστάσεως γιατί με χρήση των υπολογιστών και των τηλεδιασκέψεων θα μπορεί ο εκπαιδευτής καθηγητής να επιμορφώσει ταυτόχρονα καθηγητές που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία της Ελλάδας και ανήκουν βέβαια και σε διαφορετικά σχολεία, να δεχτεί τις ερωτήσεις όλων, τις κρίσεις τους και να τους απαντήσει. Με την χρησιμοποίηση του Ιnternet θα μπορεί ο επιμορφούμενος την στιγμή που θέλει ο ίδιος να μελετά υλικό που του δίνεται μέσα από συγκεκριμένες διευθύνσεις του κυβερνοχώρου. Επίσης θα έχει όλα τα πλεονεκτήματα που παρέχει ένα Ανοικτό και εξ αποστάσεως σύστημα εκπαίδευσης, όπως την υποστήριξη του διδάσκοντα καθηγητή όταν την χρειαστεί. Με την δημιουργία θεματικών ενοτήτων προσαρμοσμένων στις ανάγκες των καθηγητών θα είναι δυνατή η εκπαίδευση σε όλα τα θέματα που έχουν άμεση σχέση με το σχολείο. Στον ελληνικό χώρο, από τον Ιανουάριο του 1998, λειτουργεί το Κέντρο εξ Αποστάσεως Επιμόρφωσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Αυτό στοχεύει στην εξ αποστάσεως επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μέχρι στιγμής το Κέντρο καλύπτει με απλό και άμεσο τρόπο πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και στοχεύει στην κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών πολλών σχολείων.

Το ερώτημα που γεννάται όμως είναι αν οι ίδιοι οι καθηγητές είναι έτοιμοι για τέτοιου είδους εκπαίδευση. Έχουν την διάθεση για κάτι τέτοιο; Η νοοτροπία που υπάρχει αυτή τη στιγμή ευνοεί τέτοιου είδους εξελίξεις; Οι καθηγητές σίγουρα έχουν την διάθεση και την ικανότητα για μελέτη, εκπαίδευση στις νέες τεχνολογίες και ανανέωση των γνώσεων τους. Αυτό όμως το οποίο πολύ δύσκολα θα κάνουν είναι πρώτα από όλα να αλλάξουν την νοοτροπία τους ως προς τον τρόπο της εργασίας τους και το δεύτερο στο οποίο θα αντιδράσουν είναι να αλλάξουν το αντικείμενο διδασκαλίας τους. Η νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου από τη μια πλευρά και η μοναχικότητα του κάθε δασκάλου όσον αφορά τον τρόπο εργασίας του από την άλλη , έχουν διαμορφώσει στα σχολεία μας ένα ιδιαίτερο κλίμα. Ο κάθε δάσκαλος έχει μάθει να δουλεύει μόνος του. Δεν χρειάζεται για την διδασκαλία του μαθήματος του να συνεργαστεί με κάποιον άλλο συνάδελφό του. Όταν αυτό απαιτείται, συνήθως στην εξεταστική περίοδο, βλέπουμε πάμπολλα προβλήματα να δημιουργούνται. Ένα μοντέρνο περιβάλλον επιμόρφωσης ή μετεκπαίδευσης που απαιτεί την ύπαρξη υπολογιστή, μέσω του οποίου θα γίνεται η διδασκαλία, απαιτεί την συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευομένων, την ανταλλαγή απόψεων και γενικά την συνεργατική μάθηση. Επίσης ένα εξ αποστάσεως σύστημα εκπαίδευσης που χρησιμοποιεί ειδικό εκπαιδευτικό υλικό και εκπαιδεύει σε νέες τεχνολογίες απαιτεί την χρήση ενός νέου περιβάλλοντος εργασίας και αναγκάζει την εκμάθηση ενός νέου αντικειμένου που στην εφαρμογή του θα είναι υποχρεωτική η συνεργατική διδασκαλία και γενικά η συνεργασία μεταξύ διδασκόντων καθηγητών. Η χρήση του υπολογιστή μέσα στην τάξη για την διδασκαλία όλων των μαθημάτων σίγουρα απαιτεί από τον διδάσκοντα την ριζική ανανέωση των γνώσεων του, την αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης του μαθητή, την ανανέωση του τρόπου διδασκαλίας του. Σίγουρα πολλοί θα είναι αυτοί που θα δυσανασχετήσουν και θα διαμαρτυρηθούν έντονα μπροστά σε αυτές τις νέες συνθήκες εργασίας!

Όμως το σχολείο δεν είναι μόνο οι καθηγητές. Η ψυχή και η δύναμη του σχολείου είναι οι μαθητές του. Μπορεί η ανοικτή εκπαίδευση να βοηθήσει τους μαθητές; Το "Ανοικτό σχολείο" δεν βρίσκεται πολύ μακριά. Οι μαθητές εάν εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες του Internet μπορούν να αναζητήσουν πηγές γνώσεις εκεί, να ενημερωθούν, να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να εκπονήσουν κοινές εργασίες με άλλους μαθητές. Μπορούν να αναζητήσουν και αυτοί θεματικές ενότητες που έχουν σχέση με τα ενδιαφέροντά τους όπως ζωγραφική, μουσική, ξένες γλώσσες και να εφοδιαστούν με πιστοποιητικά παρακολούθησης και εξειδίκευσης σε κάποιο θέμα. Έχουν την δυνατότητα να ζητήσουν εκπαιδευτικό λογισμικό με θέμα τα μαθήματα του σχολείου τους. Άρα μπορεί ένα ίδρυμα ανοικτής εκπαίδευσης να προσφέρει θεματικές ενότητες και εκπαιδευτικό λογισμικό στο επίπεδο του σχολείου της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ( Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΕ). Μπορεί να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει μαθήματα που θα τα παρακολουθούν απευθείας πολλά σχολεία και τα οποία με την κατεύθυνση των καθηγητών σε κάθε σχολείο θα οδηγούν τους μαθητές στην εκπαίδευσή τους σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα . Ιδιαίτερα για το Λύκειο που τα μαθήματα είναι αρκετά και δύσκολα θα μπορούσε ένας φορέας ανοικτής εκπαίδευσης να προσφέρει σπουδές με τα αντίστοιχα αντικείμενα του σχολείου και να βοηθήσει τους μαθητές στη μελέτη τους.

Τέλος το διοικητικό προσωπικό ενός σχολείου όπως είναι ο Γραμματέας, χωρίς να απομακρύνεται από το γραφείου του, μπορεί να εκπαιδευτεί στη χρήση του υπολογιστή και να μηχανογραφήσει τη Γραμματεία του σχολείου. Να εκπαιδευτεί στην χρήση του διαδικτύου και έτσι να μπορεί να επικοινωνεί και να συνεργάζεται με άλλα σχολεία. Να παρακολουθεί τακτικά προγράμματα επιμόρφωσης και να ενημερώνεται σε θέματα οργάνωσης Γραφείου.

Συμπερασματικά ένα ίδρυμα ανοιχτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση της γνώσης και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση αρκεί το έμψυχο υλικό των σχολείων , δηλαδή το μαθητικό δυναμικό και το προσωπικό του σχολείου, να δεχτούν θετικά μια τέτοια προσέγγιση για ανανέωση των γνώσεών τους. Βέβαια για να έχουμε σύντομα τέτοιου είδους εκπαίδευση και στα σχολεία θα πρέπει το ελληνικό δημόσιο να πάψει είναι γραφειοκρατούμενο και αργοκίνητο σε κάθε είδους εργασία. Μόνο αν ο δημόσιος τομέας της χώρας μας καταφέρει να προσαρμόζεται γρήγορα και σωστά στις εξελίξεις του καιρού μας, θα καταφέρει και η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να ανταποκριθεί στο τόσο δύσκολο έργο της που είναι να βοηθήσει στην δημιουργία ατόμων μορφωμένων , ικανών και παραγωγικών.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δ. ΒΕΡΓΙΔΗΣ - Α.ΛΙΟΝΑΡΑΚΗΣ - Α.ΛΥΚΟΥΡΓΙΩΤΗΣ - Β.ΜΑΚΡΑΚΗΣ - Χ.ΜΑΤΡΑΛΗΣ

σελ. 108-117.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

 

Όνομα : Αναστασία

Επώνυμο: Μπεγέτη

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Οδός /Αριθμός: Μενεκράτους 58

Περιοχή:Ν. Κόσμος

Πόλη: Αθήνα

Ταχυδρομικός Κώδικας:11636

Νομός:ΑΤΤΙΚΗΣ

Τηλέφωνο:9019579

e-mail:abegeti@ath.forthnet.gr